Hij is er weer! Opnieuw een nieuwe versie van de Strongest Than Ever van White Pony!
De vorige edities waren stuk voor stuk knallers met een hoog alcoholgehalte en het is geen geheim dat ik een grote fan ben van deze soort bieren.
Deze versie is er een die afgerijpt werd op Armagnacvaten met als resultaat een redelijke zoete Barleywine met een licht plakkerig mondgevoel.
Karamelmoutig en zelfs licht droppig van smaak.
Zo van die typisch Nederlandse kleine zwarte dropjes die in zo een klein rond blikken doosje zit, de naam ontgaat me hier.
De vatrijping zit er mooi in, op het randje van balans met het zoete.
Drinkt wel gevaarlijk makkelijk weg! Oppassen dus…